Widownia pucharowa rzadko bywa świąteczna. Porządek pu­charowy narzuca wyraźny rytm oglądania, odwiedzania stadionu. Jest to rytm „gęsty” (np. w przypadku pucharów.i/lig piłkar­skich), wbudowany w codzienność milionów ludzi. Wymaga to swoistej wiedzy, zaangażowania, a nawet odporności na-pewną monotonię, jaką-jest łańcuch wydarzeń, oparty wciąż na tym samym schemacie. Są ludy i kraje raczej’czułe, na owe sakralne emocje, jakie rodzą igrzyska. Są ludy i kraie raczej wcielające swe umiłowa­nie widowisk sportowych w regularne porządki; pucharowe. Wystarczy przejrzeć np. amerykański World Almanac i porów­nać miejsce poświęcone baseballowi w tym tysiącstronnicowym roczniku — z miejscem udzielonym igrzyskom olimpijskim.