Na wsi istotną rolę odgrywają sprawy majątkowe, gdy tym­czasem w mieście prestiż starego człowieka zależy najczęściej od do­świadczenia zawodowego i sukcesów odnoszonych w młodszym wieku.Ogólnie rzecz biorąc, warunki życia człowieka, którego otoczenie traktuje jako starca, ulegają zmianie. Między ludźmi starymi istnieją jednak duże różnice indywidualne, związane z rozmaitymi kolejami ży­cia, z odmienną sumą doświadczeń życiowych, z różnym stanem zdro­wia poszczególnych osób. Wszystkie te momenty wpływają na przy­stosowanie do nowych warunków życiowych.Wejściu w okres starości towarzyszy często refleksyjny rozrachunek z dotychczasowym życiem. Człowiek dokonuje analizy swych osiąg­nięć, aspiracji i bada, w jakim stopniu jego plan życiowy został zreali­zowany. Zależnie od tego, jaka jest ogólna ocena dotychczasowego ży­cia, czy bilans życiowy jest dodatni, czy ujemny, człowiek wkracza w okres starości z poczuciem zadowolenia lub większym czy mniejszym rozgoryczeniem, co z kolei rzutuje na akceptację nowej sytuacji.