Od tego bowiem, jakie dana jednostka ma wyobrażenie i pojęcie o sobie, tj. o swym wyglądzie zewnętrznym, zdolnościach, możliwościach podej­mowania i wykonywania zadań i swym stosunku do innych ludzi, zależy w dużym stopniu jej aktywne przystosowanie do środowiska. . Obraz własny jest dynamiczny i zmienia się w toku rozwoju. Na jego kształtowanie wpływają opinie i oceny osób z otoczenia, pochwały i nagany, aprobata lub dezaprobata rodziców, nauczycieli i kolegów, sukces lub niepowodzenie w realizacji rozmaitych celów i zadań, po­równanie własnych osiągnięć i sposobów postępowania z osiągnięciami rówieśników itp. Tak więc obraz własnej osoby wytwarza się u mło­dzieży pod wpływem otoczenia społecznego i określonych doświadczeń życiowych, co nie oznacza, aby w jego krystalizacji nie odgrywały roli czynniki wewnętrzne, takie jak niektóre właściwości systemu nerwo­wego warunkujące określone skłonności i dominację pewnych sposobów zachowania w kontaktach z innymi ludźmi.