Dziecko bawiąc się zaspokaja swą potrzebę działania, ćwiczy i usprawnia ruchy, w szczególności zręczność manualną, oraz kształtuje i rozwija orientację w otoczeniu i czynności umysłowe: pamięć i wyobraźnią, mową i myślenie. Zabawa jest dla niego zarówno źródłem przeżyć emocjonalnych, jak i formą ekspresji uczuć, stwarza okazję do wyładowania napięć nerwowych oraz do wypróbowania własnych sił i możliwości. Pierwsze, prymitywne jeszcze zabawy pojawiają się już w wieku po- niemowlęcym, w drugim roku życia. Pełny rozkwit tej ważnej formy czynności przystosowawczych, jaką jest zabawa, obserwujemy jednak właśnie w wieku przedszkolnym. Rozwijają się wówczas rozmaite typy rodzaje zabaw dziecięcych, jak zabawy tematyczne, konstrukcyjne, ruchowe, recepcyjne, gry i zabawy dydaktyczne itp. Omówimy przede wszystkim zabawę tematyczną, jako najbardziej charakterystyczną formę czynności ludycznych dzieci w tym wieku.
